Coraz częściej stosowane na rynku budowlanym płyty poliuretanowe określane mianem „PIR” są materiałem o bardzo niskiej przewodności lambda. Pod słowem „PIR” kryje się jednak kilkadziesiąt typów materiałów z poliuretanu, których dobór powinien być uzależniony od typu zastosowania. Tak więc ważna jest nie tylko cena, lecz przede wszystkim: typ okładziny (paroprzepuszczalnej lub paroizolacyjnej) wpływającej na sposób montażu; współczynnik lambda (0,021 – 0,028 W/mK); odporność na nacisk (120 – 300 Kpa); palność zależnie od przegrody; opór dyfuzyjny; format; typ obróbki krawędzi (ważne np. na dachach skośnych). Właściwie dobrany do danej przegrody „PIR” wyklucza ryzyko powstania usterek budowlanych, takich jak wykrzywienie (niewłaściwa okładzina i/lub zamek), zawilgocenie (niewłaściwa okładzina), niewystarczający współczynnik U (niewłaściwa lambda), utrata trwałości i stabilności (niewłaściwa odporność na nacisk lub format oraz niewłaściwy typ zamka, brak odpowiedniego oporu na przenikanie pary wodnej).

Termoizolacyjna płyta PIR przeznaczona pod ogrzewanie podłogowe (okładzina odbijająca ciepło). Współczynnik przewodzenia ciepła lambda deklarowana = 0,022 W/mK. Wysoka odporność
na nacisk (do 300 kPa), jest przeznaczona do izolowania posadzek w domach energooszczędnych i pasywnych. Wygodny format: 1200 x 2500 mm, szybki i prosty montaż, matowa okładzina odporna na substancje alkaliczne z siatką ułatwiającą rozkładanie instalacji ogrzewania podłogowego. Brak wymogu rozkładania folii.

Tekst: Marek Ciechowski, sales&marketing manager RECTICEL IZOLACJE
www.recticelizolacje.pl