Budowa przydomowego oczka wodnego to trend, który od kilku lat zyskuje coraz większą popularność. Jest ono nie tylko ciekawym elementem aranżacji ogrodu, ale również doskonale wpływa na nasze samopoczucie, szczególnie w cieplejsze dni. Samodzielna budowa oczka wodnego nie jest trudna, a o jej kluczowych aspektach opowiada Dariusz Kuryś – kierownik ds. segmentu przemysłowego w Lafarge.

Budowa oczka wodnego zarówno w przydomowym ogrodzie, jak i na działce poza miastem, nie stanowi większego problemu ani pod kątem budżetu, ani trudności wykonania. Planując oczko wodne o powierzchni do 30 m² – zgodnie z art. 30 ust. 1 Ustawy o Prawie Budowlanym – nie musimy występować o pozwolenie na budowę. Wystarczy jeżeli właściwemu organowi administracji architektoniczno – budowlanej zgłosimy taki zamiar wraz z dokładnym opisem rodzaju inwestycji oraz planowanym terminem jej realizacji. Do dokumentacji należy dołączyć oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością. Jeżeli właściwy organ nie zgłosi sprzeciwu do naszego zawiadomienia do prac możemy przystąpić 22-go dnia od daty złożenia zgłoszenia. Jeżeli natomiast powierzchnia planowanego oczka wodnego będzie większa niż 30 m², wymagane jest pozwolenie na budowę. Do wniosku dołączamy te same dokumenty, dodatkowo załączając cztery egzemplarze projektu sporządzonego przez osobę z uprawnieniami budowlanymi.

W odpowiednim miejscu

Przystępując do budowy oczka wodnego należy przede wszystkim wziąć pod uwagę jego lokalizację. Zbiornik powinien znajdować się w miejscu, gdzie będzie miał właściwe nasłonecznienie: najlepsze będzie miejsce o zmiennej ekspozycji na słońce, gdzie zbyt ciepła woda nie pozwoli się nadmiernie rozwinąć glonom, a jednocześnie zapewni wystarczającą ilość promieni słonecznych roślinom. Ważną kwestią jest również odpowiednia ilość drzew w otoczeniu zbiornika, jednak spadające duże liście drzew mogą zalegać w oczku wodnym, gnić i je zanieczyszczać. Warto pamiętać, aby w miejscu budowy nie przebiegały żadne instalacje czy korzenie drzew. Gdy zamierzamy w oczku hodować ryby, trzeba wiedzieć, że jego głębokość musi wynosić min. 1,5 m. To zagwarantuje rybom warunki do życia podczas zimowych mrozów.

Różne sposoby budowy

Przed rozpoczęciem robót należy wybrać jedną z technologii, w której będziemy budować zbiornik. Na rynku dostępna jest bardzo szeroka oferta. Są to zarówno gotowe formy z żywic i polietylenu, jak i zbiorniki z syntetycznej gumy lub kauczuku o różnych kształtach i rozmiarach. Oczko wodne możemy także wyłożyć specjalną folią polietylenową lub PVC. W tym przypadku należy pamiętać, że im grubsza folia tym lepsza inwestycja. Najcieńsze folie mogą pękać już po 2 latach, co będzie skutkować bieżącym wyciekiem wody do gruntu. Oczko wodne możemy również wylać z betonu. Ten sposób charakteryzuje się większymi nakładami pracy, które jednak przekładają się na jego trwałość. Do tego koszty wykonania są stosunkowo niskie, a żywotność takiej konstrukcji szacuje się nawet na 50 lat.

Betonowe oczko wodne

Za takim rozwiązaniem przemawia nie tylko trwałość, ale również łatwość nadania pożądanego kształtu niecce. Jeżeli decydujemy się na wylanie dna oczka wodnego z betonu, to w pierwszej kolejności musimy odpowiednio przygotować podłoże (dno wykopu), i zadbać o ułożenie przed betonowaniem wszelkich instalacji. Na dno wykopu możemy wysypać tłuczeń lub piasek i zastabilizować go cementem. Rurę odprowadzającą wodę montujemy w najniższym punkcie dna wykopu i prowadzimy poza oczko do dołu wypełnionego tłuczniem. Pozwoli nam to na sprawne opróżnianie oczka w przypadku konieczności czyszczenia lub konserwacji. Wykonanie betonowego oczka wodnego wymaga użycia szalunków, dlatego też zaleca się aby wykop był trochę większy od planowanego rozmiaru stawu, żeby później można było swobodnie usunąć deskowanie. Mieszankę betonową możemy przygotować sami, np. na bazie cementu Ekspert marki Lafarge lub zamówić z najbliższej wytwórni betonu. Zaleca się, aby mieszanka spełniała klasę ekspozycji XF3 wg PN-EN 206-1. Zbrojenie przygotowane według wyliczeń projektanta zapewnia równomierne rozłożenie obciążeń, a także przejęcie sił od skurczu betonu. Nieckę oczka wodnego wykonuje się z żelbetu, ważne jest aby przed przystąpieniem do wylewania betonu zbrojenie dokładnie oczyścić – tylko odpowiednie przygotowanie szkieletu zbrojenia zapewnia dobrą współpracę betonu ze stalą. W trakcie układania mieszanki betonowej musimy pamiętać o jej właściwym zagęszczeniu tak, aby stwardniały beton był szczelny. Pamiętajmy również, że po całkowitym wyschnięciu i stwardnieniu betonu wewnętrzną powierzchnię powinniśmy dodatkowo zabezpieczyć preparatem przeciwwodnym (możemy odstąpić od tej czynności jeśli zamówimy na węźle betoniarskim beton o odpowiedniej wodoszczelności).

Polecany produkt do robót przy oczku wodnym

To cement portlandzki wieloskładnikowy o podwyższonej klasie wytrzymałości 42,5 MPa – stosowany wszędzie tam, gdzie musimy uzyskać wytrzymałe betony w bardzo krótkim czasie i jednocześnie zależy nam na ich wysokiej trwałości. Dzięki wysokiej wytrzymałości wczesnej oraz końcowej produkt ten idealnie sprawdza się do przygotowania betonów wysokich klas od C16/20 do C35/45. Jego właściwości pozwalają na przyspieszenie tempa prac budowlanych. Dzięki odpowiednio dobranej kompozycji składników mineralnych użycie cementu Ekspert zmniejsza ryzyko pojawienia się rys skurczowych, pustek i raków czy wykwitów na gotowych elementach.
Szczegółowe informacje o cemencie Ekspert można znaleźć na stronie internetowej producenta www.lafarge.pl oraz pod numerem bezpłatnej infolinii 800 23 63 68.

Wybieraj cementy oznaczone znakiem „Pewny Cement”

Znak Pewny Cement przyznawany jest przez Stowarzyszenie Producentów Cementu. Aby otrzymać taki certyfikat, producent musi spełnić najwyższe wymagania normowe i techniczne na etapie produkcji, konfekcjonowania oraz dystrybucji. Cement oznakowany logotypem Pewny Cement zapewnia klientom bezpieczeństwo i gwarancję nabycia produktów o najwyższej jakości. Celem akcji stowarzyszenia jest ochrona konsumenta przed wyrobami, które nie spełniają wymagań normowych, co ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji.